88310688 (9821+)
معلولین جسمی حرکتی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند؟

پیش از آشنا شدن با مشکلات و مسائل روزمره معلولین جسمی حرکتی، باید ابتدا دانست که به چه کسانی معلولین جسمی حرکتی گفته می‌شود و چه شرایطی دارند. افرادی که به لحاظ فیزیکی دچار نقص عضو، فلج شدن، ضایئه نخاعی، ناتوانی و کم‌توانی تحرکی هستند، همچنین افرادی که مشکلات دیگری از جمله ناشنوایی و نابینایی دارند، همگی از دسته معلولین جسمی حرکتی به شمار می‌روند.

افراد دچار معلولیت، نسبت به سایرین، نتایج بهداشتی ضعیف‌تر، دستاوردهای تحصیلی پایین‌تر، مشارکت اقتصادی کمتر و نرخ فقر بالاتری را دارا هستند. امروزه معلولیت به عنوان یک مسئله حقوق بشر شناخته شده است. اگر فاکتورهای مختلفی نظیر خانواده، دولت، سازمان‌های دولتی و غیر دولتی با هم همکاری کنند، معلولین جسمی حرکتی با بسیاری از موانع مواجه نخواهند شد.

نکاتی خواندنی در خصوص معلولین جسمی حرکتی

  • بیش از یک میلیارد نفر در دنیا با معلولیت دست و پنجه نرم می‌کنند

تعداد معلولان جسمی حرکتی در سراسر جهان بیش از یک میلیارد نفر است که با شرایط مختلف معیشتی و محیطی در حال زندگی کردن هستند. باید تا جایی که ممکن است آنان را شناسایی و یاری رساند و یا به موسسات مربوطه معرفی کرد. 

  • عدم توانایی در معلولین جسمی حرکتی باعث افزایش جمعیت داوطلبین می‌شود

امروزه با بهبود فرهنگ کمک به همنوعان و ارائه خدمات بشردوستانه، در سرسر دنیا تعداد افراد داوطلب برای کمک به معلولان رو به افزایش است. این نه تنها کار موسسات خیریه و خانواده‌ها را کمی ساده‌تر کرده است، بلکه برای افراد معلول نیز بسیار خوب است چرا که می‌فهمند در نزد جمعیت بسیار زیادی پذیرفته شده‌اند و احساس خوبی در پی خواهد داشت.

  • معلولین معمولا مراقبت درمانی و بهداشتی مناسب دریافت نمی‌کنند

در برخی از مناطق، به دلایل مختلف و شرایط محیطی و اقتصادی، معلولان بخصوص معلولان جسمی حرکتی در وضعیت خوب درمانی و بهداشتی قرار ندارند. بهتر است چنین مناطقی را شناسایی و به کمک آنان شتافت.

  • معلولان نسبت به سایرین علاقه کمتری برای ادامه تحصیل از خود نشان می‌دهند

اگر جامعه معلولان را نپذیرد و نگاه متفاوتی به آنان داشته باشد، اعتماد به نفس آنان از بین خواهد رفت و در نتیجه هیج علاقه‌ای برای ادامه تحصیل از خود نشان نخواهند داد.

  • معلولان نسبت به افراد غیر معلول، علاقه کمتری برای کار کردن در جامعه دارند

عدم پذیرش در جامعه موجب کاهش انگیزه برای کار کردن و کسب درآمد معلولان جسمی حرکتی خواهد شد. آن‌ها دوست دارند همانطور که هستند و با همان شرایط، در جامعه پذیرفته شوند و نگاه دیگری بر آنان نباشد. اگر این خواسته به انجام نرسد، آنان علاقه و انگیزه خود را برای کار کردن در جامعه از دست خواهند داد.

  • معلولان با مشکلات بسیار زیادی دست و پنجه نرم میکنند

    • حس نادیده گرفته شدن از سوی جامعه

افرادی که دچار معلولیت جسمی و حرکتی هستند، دچار احساسات منفی شده و تا فائق آمدن با شرایطشان، بحران‌های روحی متفاوتی را در مراحل مختلف تجربه می‌کنند. این افراد چنین حسی را دارند که از طرف مردم در جامعه نادیده گرفته می‌شوند و یا اینکه نگاه متفاوتی بر روی آنان است. این نگاه ممکن است به معنای ترحم و یا به دیده تحقیر برای معلولان برداشت شود، در صورتی که ممکن است اصلا واقعیت نداشته باشد.

باید فرهنگ جامعه را به سمتی برد که نه تنها احترام معلولان حفظ شود، بلکه آنان را به عنوان عضو رسمی جامعه باید پذیرفت و به حقوق طبیعی شهروندی آنان نیز احترام گذاشت.

  • احساس سربار بودن و کند کردن زندگی افراد خانواده و مردم

بسیاری از معلولان گاهی با این احساس مواجه می‌شوند که زندگی اطرافیان خود را مختل کرده‌اند. گاهی نیز از اینکه نمی‌توانند به همه کارهای مربوط به خود رسیدگی کنند و نیاز به دیگران دارند، احساس سربار بودن به آن‌ها دست می‌دهد و حس ناخوشایندی را تجربه می‌کنند و ممکن است در معرض خط افسرده شدن قرار بگیرند. در اینجاست که وظیفه اطرافیان زدودن چنین طرز تفکری از ذهن این افراد است. افرادی که با این نوع معلولان زندگی می‌کنند و یا در ارتباط هستند، باید آنان را مطمئن سازند که سربار نیوده و فقط دارای شرایط خاصی هستند که نیاز به مراقبت و توجه متفاوت‌تری نسبت به دیگر افراد جامعه دارند.

  • درک نشدن شرایط فیزیکی معلولین جسمی و حرکتی توسط اطرافیان

گاهی معلولان در جمعی قرار می‌گیرند و از آن‌ها درخواستی می‌شود که شرایط فیزیکی به آن‌ها اجازه انجام آن کار را نمی‌دهد. همین باعث آزرده خاطر شدن این افراد خواهد شد.

  • اذیت شدن از جانب دیگران

گاهی برخی از افراد حتی ناخواسته و به شوخی، صحبت‌ها یا رفتارهایی انجام می‌دهند که موجبات ناراحت شدن معلولین را فراهم می‌آورند. صحبت‌های آنان به گونه‌ای است که این ناتوانی را برای فرد معلول تقویت کرده و نسبت به شرایطی که در آن قرار گرفته است، احساس ناراحتی می‌کند.

باید مراقب برخورد، رفتار و گفتارخود باشیم تا مبادا صحبت‌های ما حس ناتوان بودن را در این افراد تقویت کند.

  • رویارویی با افرادی که فکر می‌کنند شرایط معلولین جسمی حرکتی را درک می‌کنند

زمانی که یک معلول جسمی حرکتی در جمعی قرار می‌گیرد، برخی افراد می‌خواهند با کمک کردن و حرف زدن به او بفهمانند که شرایطش قابل درک است. این در حالی است که همه افراد یک جامعه تا زمانی که با فرد معلول از نزدیک زندگی نکرده باشند، از سختی‌های آن چیزی نمی‌دانند. گاهی برخی افراد اصرار دارند که شرایط معلولین را به خوبی درک می‌کنند ولی با حرکت و یا حرفی که حاکی از درک نکردن است، آن‌ها را نه تنها به راحتی از خود بلکه نسبت به موقعیت خودشان نیز آزرده‌خاطر می‌کنند.

افراد بسیاری هستندکه با گفتن عبارتی که با این جمله شروع می‌شود: "من می‌دونم تو نمی‌تونی ولی بذار من کمک کنم"، یا "تو اذیت می‌شی، بذار من انجام بدم" و جملاتی از این دست، ناخواسته با اینکه می‌خواهند بگویند که من شرایط تو را درک می‌کنم، ولی در واقع حس ناتوانی را در معلولان جسمی و حرکتی تقویت می‌کنند و سخت در اشتباه هستند.

  • رویارویی با مردمی که فکر می‌کنند انجام دادن یک کار کوچک توسط یک فرد معلول، یک معجزه است

برخی افراد معلولیت را محدودیت محض می‌دانند . تصورشان این است که چنین افرادی قادر به انجام هیچ کاری نبوده و افراد دیگری نظیر خانواده و یا پرستار باید تمامی کارهای آنان را انجام دهند. بنابراین زمانی که معلولین جسمی حرکتی دست به انجام کاری می‌زنند که افراد عادی انجام می‌دهند، اینگونه افراد بسیار تعجب می‌کنند و این تعجب را نیز به معلولین انتقال می‌دهند و موجبات ناراحتی آنان را فراهم می‌کنند. همانطور که بارها همه جا خوانده‌ایم و شنیده‌ایم، معلولیت محدودیت نیست! درست است که معلولان به خصوص معلولان جسمی حرکتی از انجام برخی کارها که مردم عادی انجام می‌دهند، محرومند ولی آنان اینگونه کارها را به روشی دیگر که مختص به خودشان است انجام می‌دهند و هیچ تفاوتی با مردم عادی ندارند. برای مثال، افراد معلول نیز می‌توانند رانندگی کنند، می‌توانند نقاشی بکشند، قالی ببافند و هزاران کار دیگر، اما با روش‌های مخصوص به خودشان.

  • روابط کمی پیچیده است

روابط دوستانه و عاطفی معمولا برای معلولین جسمی و حرکتی کمی متفاوت و پیچیده‌تر است. آن‌ها به صرف شرایط فیزیکی که دارند، کمی با محدودیت روبرو می‌شوند. برای ازدواج اگر چه حق طبیعی آنان است که مانند افراد دیگر زندگی تشکیل دهند و برای خود خانواده‌ای داشته باشند ولی به دلایل زیادی نظیر فرهنگ جامعه و نگرش افراد، گزینه‌های پیش روی آنان کمی محدودتر می‌شود.

  • امکان تردد در هر نقطه از شهر برای معلولین جسمی حرکتی وجود ندارد

یکی دیگر از مشکلاتی که معلولین جسمی و حرکتی با آن روبرو می‌شوند، مشکلات تردد در سطح شهر است. برای مثال، لازم است در برخی ساختمان‌ها علاوه بر پله، محل مناسبی برای ورود معلولان نیز در نظر گرفته شود. برای عبور از روی جوی‌های آب پل مناسب گذاشته شود. درب ساختمان‌ها به گونه‌ای باشد که وسایلی چون ویلجر از آن عبور کند. در وسایل حمل و نقل عمومی محلی برای ویلچر و افراد معلول در نظر گرفته شود.

معلولان جسمی حرکتی نیز انسانند و حق زندگی کردن دارند. لازم است با آنان به گونه‌ای رفتار شود که بدانند عضوی موثر در جامعه هستند. حتی معلولانی که توانایی بالایی ندارند و در آسایشگاه نگهداری می‌شوند نیز می‌توانند مفید باشند. فقط کافیست به آنان یادآور شوید که آنان نیز موثرند.