حقوق زندگی اجتماعی و ازدواج معلولین همیشه و در همه جوامع مورد احترام واقع نمی‌شود. همیشه زمانی که صحبت از ازدواج معلولین یا ازدواج با معلولین می‌شود، مخالفت‌هایی به وجود می‌آید که در بیشتر این مخالفت‌ها نیز خانواده‌ها دخیل هستند. "این ازدواج غیر ممکنه"، "اذیت میشی!"، "خیلی سخته" و جملات دیگری از این دست که باعث می‌شوند حقوق معلولین نادیده گرفته شود و ازدواج معلولین دچار اشکال شود.

مفهوم "افراد معلول" که نیازمند همراهی، صمیمیت و ازدواج هستند، در طول تاریخ و در بسیاری از جوامع، "مسخره" و "منزجر کننده" در نظر گرفته شده است. نیروی محرکه در پس این افکار نادرست و خطرناک این است که افراد معلول آرزوی عشق، روابط طولانی مدت، رابطه جنسی و غیره ندارند. یا حتی درکی از مفهوم ازدواج معلولین و یا تقسیم کردن زندگی با فرد دیگری را ندارند.

باید از نادیده گرفتن حقوق معلولین بر اساس کلیشه‌های نادرست شکل گرفته در جوامع مختلف جلوگیری کرد زیرا تبعیض‌آمیز و غیر انسانی بوده و نقض حقوق بشر به شمار می‌روند. افراد دارای معلولیت، به ویژه افرادی با اختلالات فکری، با چالش‌های باور نکردنی روبرو می‌شوند تا به چیزی که جامعه به راحتی در اختیار افراد معمولی قرار می‌دهد، دست یابند. نادیده گرفتن حقوقی چون ازدواج معلولین ، یک نظریه بسیار قدیمی و بی‌رحمانه است که باید برای تغییر آن، کاری انجام داد.

چالش‌های ازدواج معلولین

پیش از ازدواج با یک شخص معلول باید در ابتدا تعیین کنید که یک همسر ایده‌آل می‌خواهد یا یک همسر تمام و کمال؟ با خودتان، احساساتتان و خواسته‌هایتان صادق باشید و به این سوال پاسخ دهید. ازدواج معلولین یک داستان پر تنش است زیرا که به دلیل شرایط خاص، ترس از خیاتت، ترد شدن و تنها ماندن همیشه با این افراد همراه است. چالش‌هایی چون:

• عدم داشتن شغل به دلیل عدم توانایی جسمانی کافی

• عدم داشتن توانایی مالی کافی برای تشکیل زندگی

• عدم رضایت خانواده‌ها در ازدواج معلولین

• عدم پذیرش ازدواج معلولین توسط جامعه

• عدم دانش کافی جامعه در خصوص معلولین و مشکلات آنان

• نگاه‌های منفی مردم یک جامعه به معلولیت و ازدواج معلولین

• جلوگیری از بچه‌دار شدن معلولین خاص به دلیل جلوگیری از توسعه ژن معیوب

• مشکلات فرزند سالم با والدین معلول در ازدواج معلولین

• و ...

بسیاری از معلولین به صورت مادر‌زاد و از ابتدای تولد با معلولیت به دنیا نیامده‌اند. جوانی را تصور کنید که در اثر صانحه یک پایش با مشکل مواجه شده‌ است و دچار معلولیت از ناحیه پا شده است. آیا معلولیت باعث ایجاد محدودیت در این جوان خواهد شد؟ آیا چنین فردی باید تمام خواسته‌ها و نیازهایش را زیر پا گذاشته و معلولیت و انزوا را بپذیرد؟ قطعا اینطور نخواهد بود! درست است که معلولیت برخی محدودیت‌ها را به همراه دارد ولی به این معنا نیست که فرد به طور کلی ناتوان شده و از پس انجام هیچ کاری بر‌نمی‌آید.

 چالش‌های بسیاری در این زمینه وجود دارد. افرادی که با جامعه معلولین آشنایی ندارند، نمی‌توانند درک کنند که معلولین احساس

دارند، حس می‌کنند و می‌توانند به خوبی دوست بدارند و دوست داشته شوند. معلولین نیز مانند مردم عادی حق زندگی دارند و باید یک شرایط زندگی معمولی برای آن‌ها فراهم کرد. ازدواج معلولین همانقدر که دور از ذهن به نظر می‌رسد، به همان اندازه سهل و آسان است. همیشه تصور عموم بر این است که یک فرد معلول باید با یک فرد معلول ازدواج کند. ولی ممکن است یک فرد معلول در شرایطی قرار بگیرد که با یک فرد سالم ازدواج کند و بر خلاف تصور، زندگی بسیار خوبی نیز داشته باشند. در رابطه با ازدواج معلولین و انتخاب شریک زندگی باید با این افراد آشنایی بیشتری داشت تا بتوان آن‌ها را قضاوت کرد.

معلولیت دلیل بر ناتوانی در تصمیم‌گیری نیست. تصمیم بر ازدواج معلولین یک تصمیم شخصی به حساب آمده و باید به تصمیم فرد در انتخابش احترام گذاشت چرا که این، حق طبیعی او از زندگیست. لازم نیست از دید ترحم به معلولین نگاه کرد. کافیست آن‌ها را خیلی خاص ندید و شرایطشان را درک کرد. یکی فقط مشکل مادرزادی کوتاهی دست دارد، شخص دیگری در تصادف آسیب دیده و معلول شده است، شخص دیگری دچار معلولیت از ناحیه چشم است، ولی این‌ها هیچکدام دلیل کافی برای محدود کردن معلولین نیست! آن‌ها نیز انسانند و به یک زندگی معمولی به دور از تنش و اضطراب در کنار یک خانواده نیازمندند. بیایید با دید بازتری به معلولین نگاه کنیم و اگر کاری از دستمان بر می‌آید، برای ازدواج معلولین انجام دهیم.