با استقبال مثال زدنی سالمندان ساکن در آسایشگاه خیریه کهریزک،تنی چند از مدیران آتش نشانی به این مجموعه خیریه آمدند تا از نزدیک با خدمات انساندوستانه جاری بیشتر آشنا شوند.

به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه کهریزک؛ با حضور مدیر واحد پیشگیری و تنی چند از روسای ایستگاه های آتش نشانی از منطقه 7 شهرداری تهران، دیدار با پدربزرگها و مادر بزرگهای کهریزکی در برنامه یک روز از زندگی این غیور مردان وطن قرار گرفت .

دیداری که با استقبال مثال زدنی سالمندان بویژه آن دسته از سالمندانی روبرو شد که با انواع خدمات پرخطر این گرامیان جامعه بیشتر آشنا بودند.

عبدالصمد کوهی مدیر واحد پیشگیری آتش نشانی از منطقه 7 تهران در حاشیه استقبال پرشور سالمندان از وی و همراهانش اظهار داشت :

امروز با واژه هایی روبرو شدیم که حقیقتاً ما را شگفت زده کرد محبوبیت ، عظمت ، توانمندی ، غیور مردان ایران زمین ، یگان ویژه مبارزه با خطر و ... انواع القاب و صنف هایی بود که سالمندان عزیز به ما دادند و ما را شرمنده بزرگواری های خود کردند .

فرمانده کوهی خاطر نشان کرد:

حیف از این همه بزرگوارانی که می توانستند شب هنگام چراغ خانه های خود را روشن کنند ، گرمابخش منازل خود باشند و کانون مهر و محبت برای اهالی خانه قرار گیرند ، اما اکنون گوشه نشین سرای سالمندان هستند، نمی دانیم چرا اما به هر دلیل و عنوانی تنها به یک جمله اکتفاء می کنیم "ای کاش خانه سالمندان وجود نداشت . "  

فرمانده کوهی به درگذشت مادر ارجمند خود نیز اشاره و تاکید کرد:

مدت کوتاهی است مادر بار سفر بسته و من و خانواده ام را داغدار از دیدن روی گل خویش کرده است ، مادر که چشم و چراغ خانه ما بود و تا بود به دورش گشتیم و وظیفه فرزندی را تا آنجا که می دانستیم و توانستیم از او دریغ نکردیم . اما صد حیف از فرزندانی که به مادر یا پدر خود جفا می کنند و آنها را خانه نشین خانه سالمندان می کنند.

مدیر واحد پیشگیری آتش نشانی منطقه 7 شهرداری تهران با کسب اجازه از مسئولین آسایشگاه خیریه کهریزک جهت حضور سایر آتش نشانان همکار خویش برای دیدار از این مرکز خیریه گفت :

کمترین بهره ای که از این گونه حضور عاید همکاران من بویژه آتش نشانان جوان می شود ، یاد می گیرند که در گوشه ای از این شهر پرهیاهو پدران و مادران سالخورده ای هستند که تنها چشم انتظار دیدارهای اینچنین هستند ، چشم انتظار دریافت رزق و روزی هستند و از آن مهم تر همکاران من فرا خواهند گرفت که در هیچ شرایط و به هیچ عذر و بهانه ای ، روزی و روزگاری تصمیم به سپردن پدر یا مادر خویش به خانه سالمندان نداشته باشند چرا که هیچ جای دنیا خانه خود نمی شود و هیچ مهر و محبتی بالاتر از مهر پدری و مادری نخواهد بود .